‘O mijn god, het is een peuter!’ 8 vrouwen vertellen over hun bevalling van een grote baby

Een gemiddelde Nederlandse baby weegt bij de geboorte zo'n 3500 gram. Maar wat als jouw baby ruimschoots boven dat gewicht zit? Acht vrouwen vertellen hoe het is om een grote baby op de wereld te zetten. 'Hij moest kleren voor een baby van zes maanden aan.'

Zwanger van een grote of zware baby? Dit moet je weten

‘Ik ben onlangs via een keizersnede bevallen van een reus. Hij was 5131 gram en 55,8 centimeter. We wisten al dat hij groot zou zijn, maar hij werd geschat op 4535 gram dus het was voor iedereen een verrassing. Er bleven maar verpleegsters binnenwandelen om de ‘peuter’ te bewonderen. Het herstel was vreselijk. Na een zware buikoperatie mag je niet meer dan 4,5 kilo tillen, maar mijn baby was al 5,4 kilo toen hij een week oud was. Dat ik mijn kind niet kon optillen in combinatie met de hormonen na de bevalling, zorgde ervoor dat ik me heel somber voelde. Maar ik ben hersteld en mijn baby doet het waanzinnig. Hij is nu drie maanden oud, weegt ruim 8 kilo en draagt kleren voor een baby van zes maanden.’
‘Mijn eerste kind was 5273 gram. Hij werd slechts een dag na de uitgerekende datum geboren. Ik ben bevallen in een geboortecentrum, dus zonder ruggenprik en vaginaal. Het is een wonder dat de bevalling soepel verliep met zijn gewicht. Ik ben wel uitgescheurd en moest daardoor toch naar het ziekenhuis. Maar mijn baby was helemaal gezond, hij had alleen grotere kleertjes en luiers nodig. Nu ben ik zwanger van mijn tweede. De dokters houden wel een extra oogje in het zeil en mijn zwangerschap wordt aangemerkt als hoog-risico dus dit keer zal ik wel in het ziekenhuis bevallen. Mijn zoon is nu 3 jaar en zit nog bovenin de groeicurve, maar hij begint nu wel gelijk te lopen met zijn leeftijdsgenoten..’
Tip: Welke maat je newborn ook heeft.. de meegroeiromper van HEMA past sowieso!
‘In het derde trimester kreeg ik een extra echo. Ik was niet veel aangekomen en ze waren bezorgd dat de baby te klein zou zijn. De dokters waren in shock toen ze er na de echo achterkwamen dat mijn dochter al 4535 gram woog en planden meteen een keizersnede in voor tien dagen later. Dat is er nooit van gekomen. Ongeveer een week later voelde ik lichte weeën, dus maakte ik mijn man wakker. We reden rustig naar het ziekenhuis, maar toen we daar aankwamen, veranderde ik in een monster. Ik schreeuwde tegen mijn man dat hij moest opschieten. Uiteindelijk waren we binnen en ik verging van de helse pijn. Een verpleegster kwam ons beneden halen en BOEM: ik beviel in de gang. Mijn placenta kwam niet mee en iemand moest die er zowat uit trekken, alles zonder medicatie. Mijn dochter heeft inmiddels een heel normaal gewicht.’
‘Mijn eerste kind woog 5585 gram, mijn tweede 5159 gram. Mijn kinderen zijn allebei een week te vroeg geboren via een keizersnede. Voor de duidelijkheid: ik had geen zwangerschapsdiabetes. De gynaecoloog had ze beide keren bijna een kilo minder ingeschat. Het grappigste waren de babykleren: vanaf de geboorte moesten ze al kleren voor baby’s van zes maanden aan. Mijn kinderen zijn nu 13 en 10 jaar oud en hebben een normale lengte en gewicht.’
‘Mijn eerste woog 4422 gram bij de geboorte, we hadden geen idee dat hij zo zwaar zou zijn! Mijn buik was wel groot, zeker voor mijn figuur. En ja, ik ben vaginaal bevallen, dat was eerlijk gezegd het makkelijkste gedeelte van de zwangerschap. Ik heb 15 minuten geperst. Wel heeft mijn zoon zijn sleutelbot gebroken bij de bevalling, maar dat is vlug hersteld. Het eerste wat ik zei na de bevalling: ‘Wow, ik kan weer ademen!’ Hij nam zo veel ruimte in.’
‘Mijn oudste zoon woog 5301 gram bij de geboorte, de grootste baby die het ziekenhuis in lange tijd had gezien. Ik hield ook veel vocht vast, dus de laatste maand van de zwangerschap was zwaar. Mensen vroegen wanneer ‘ze’ geboren zouden worden, moest ik ook nog uitleggen dat ik ‘gewoon’ in verwachting was van een heel grote baby! In eerste instantie gingen we voor een vaginale bevalling, maar omdat ik overtijd was en de baby nog geen aanstalten maakte, kreeg ik toch een keizersnede. Ik moest mijn moeder naar de winkel sturen om grotere babykleren te kopen, want geen enkel kledingstuk dat we hadden gekocht paste hem.’
‘Ik kreeg een zoontje van 4564 gram. Niemand verwachtte dat ik een grote baby zou krijgen: ik had geen zwangerschapsdiabetes, had een normaal gewicht en mijn buik was groot, maar niet abnormaal. Toch bleef ik zeggen dat ik het gevoel had dat mijn baby groot was. Zijn bewegingen waren achteraf gezien nog pijnlijker dan een wee. Bij de bevalling kwamen zijn schouders vast te zitten doordat die te breed waren. Gelukkig handelden de gynaecoloog en verpleegsters snel en is hij veilig en gezond ter wereld gekomen. Hij was er binnen tien minuten en vier keer persen uit, zonder uitscheuren of hechtingen. Dat heb ik absoluut te danken aan het waanzinnige team van het ziekenhuis.’
‘Mijn jongste zoon woog 4819 gram bij de geboorte. Hij was de grootste baby die ze ooit hadden gezien in het ziekenhuis waar ik bevoel. Mijn bevalling duurde slecht zes uur en na vijf keer persen was hij eruit. Ik heb geen kik gegeven.’