Een inwendige echo: zo gaat het

De echo’s die je tijdens de zwangerschap krijgt zijn meestal uitwendig, dus op je buik. Maar soms is een inwendige echo nodig. Lees hier wanneer en hoe een inwendige gynaecologische echo wordt gedaan.

In samenwerking met expert

Koen Deurloo

Gynaecoloog

Hoe werkt echo-onderzoek?

Echoscopie is een onderzoekstechniek om inwendige organen en weefsels te bekijken. Eigenlijk is het kijken met geluid: het onderzoek werkt met ultrageluidsgolven (ultrasound). Deze geluidsgolven hebben zo’n hoge frequentie dat je ze niet kunt horen. De echokop (transducer) zendt de geluidsgolven door de plek die onderzocht moet worden. Een deel van het geluid wordt weerkaatst en opgevangen. Vervolgens wordt met behulp van een computer het weerkaatste geluid verwerkt tot twee- of driedimensionale beelden op een monitor.

Echoscopie wordt veel gebruikt tijdens de zwangerschap, maar ook bij buikklachten. Echo’s van de (vroege) zwangerschap worden verloskundige echo’s genoemd. Deze zijn meestal uitwendig. Hierbij wordt de echokop op je buik geplaatst. Echo’s van de baarmoeder en eierstokken worden gynaecologische echo’s genoemd, deze zijn vaak inwendig.

Check hier: Dit zijn alle standaardecho’s die je krijgt als je zwanger bent

Inwendig of uitwendig

Bij een uitwendige gynaecologische echo beweegt de echoscopist, verloskundige of gynaecoloog het echoapparaat over je buik, bij een inwendige echo wordt een langwerpige echokop ingebracht om via de vagina beelden te maken. De echokop kan zo dichter bij de baarmoeder en eierstokken komen, waardoor de beelden gedetailleerder en helderder zijn. Als je niet zwanger bent, kunnen er verschillende redenen zijn voor een inwendige echo, zoals:

• Pijn in de onderbuik
• Controleren van de ligging van een spiraaltje
• Ongewoon bloedverlies of heftige menstruaties
• Vermoeden van een vleesboom, poliep of cyste op de eierstok.
• Vruchtbaarheidsonderzoek

Inwendige echo tijdens de zwangerschap

Als je zwanger bent, krijg je normaal gesproken bij ongeveer tien weken de eerste echo: de termijnecho. Dit is vaak een uitwendige echo. Soms kan al eerder echoscopisch onderzoek nodig zijn, bijvoorbeeld om de zwangerschap met zekerheid vast te stellen of als je erge buikpijn en/of bloedverlies hebt. Omdat de baarmoeder nog diep in het bekken zit, is hij alleen goed in beeld te brengen met een inwendige echo. Dit onderzoek kan het volgende uitwijzen:

• Of en hoe lang je zwanger bent
• Of het hartje klopt
• Of het om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat
• Of je een meerling krijgt

Als je ongewenst zwanger bent en de zwangerschap wilt afbreken, kan een inwendige echo nodig zijn om te controleren of je in aanmerking komt voor een overtijdbehandeling of abortus

Lees meer: Alles wat je nog niet wist over de baarmoeder (en wel moet weten)

Voorbereiding inwendige echo

Een inwendige echo gaat het makkelijkst met een lege blaas. Je kan dus het beste van tevoren plassen. Vervolgens doe je je onderkleding uit en neem je plaats in een gynaecologische stoel, met je benen in beensteunen. Sommige vrouwen zien erg tegen het onderzoek op omdat het intiem is en/of omdat ze bang zijn dat het pijn doet. Geef het gerust aan als dit voor jou geldt. Je hoeft niet uit te leggen waarom. De echoscopist kan er dan rekening mee houden en samen met jou bekijken hoe het onderzoek het beste gedaan kan worden. Het helpt vaak al als je rustig krijgt uitgelegd wat er gebeurt en je ervan bewust bent dat jij de baas blijft over je lichaam, en dus ook op elk moment met het onderzoek mag stoppen. Soms kan het helpen als je zelf de echokop kan inbrengen.

Zie je op tegen een inwendig onderzoek? Hier tips om het je makkelijker te maken.

Zo gaat een inwendige echo

De echokop voor inwendig onderzoek is langer en dunner dan die bij een uitwendige echo wordt gebruikt. De echoscopist doet een steriel condoom om de echokop, smeert er glijmiddel op en brengt de echokop voorzichtig in je vagina.

Om de baarmoeder en/of eierstokken goed in beeld te krijgen, beweegt de echoscopist met de echokop. Het onderzoek doet zelden pijn. De echokop kan wel koud aanvoelen en het bewegen kan soms gevoelig zijn. Als je wilt, kun je op de monitor meekijken.

De uitslag

Als je verloskundige of gynaecoloog het echo-onderzoek doet, bespreekt hij of zij de uitslag direct met je. Ook een echoscopist kan je tijdens het onderzoek uitleg geven bij de beelden. Als je de uitslag liever van je verloskundige of gynaecoloog krijgt, kun je dit aangeven.     

Zijn er risico’s?

Echoscopisch onderzoek wordt al tientallen jaren veel toegepast en er is veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Schadelijke effecten voor de moeder of de ongeboren baby zijn tot op heden niet aangetoond. Dat betekent niet dat ongewenste gevolgen op de langere termijn zijn uitgesloten. Ook loopt onderzoek achter op de nieuwste technische ontwikkelingen. Daarom wordt echoscopie alleen geadviseerd als het zinvolle informatie kan opleveren. Een inwendige echo geeft geen extra risico bij bloedverlies en je kunt er geen miskraam door krijgen.

Zie je op tegen een inwendig onderzoek? Hier tips om het je makkelijker te maken.

Dit artikel is tot stand gekomen en goedgekeurd door artsen en andere (medische) deskundigen van het Ouders van Nu expertteam.

Bron: Diakonessenhuis